skip to main |
skip to sidebar
Vardar Köprüsü MENDİLİMDE KAN SESLERİHer yere yetişilir Hiçbir şeye geç kalınmaz ama Çocuğum beni bağışla Ahmet Abi sen de bağışla Boynu bükük duruyorsam eğer İçimden öyle geldiği için değil Ama hiç değil Ah güzel Ahmet abim benim İnsan yaşadığı yere benzer O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer Suyunda yüzen balığa Toprağını iten çiçeğe Dağlarının, tepelerinin dumanlı eğimine Konyanın beyaz Antebin kırmızı düzlüğüne benzer Göğüne benzer ki gözyaşları mavidir Denize benzer ki dalgalıdır bakışları Evlerine, sokaklarına, köşebaşlarına Öylesine benzer ki Ve avlularına (Bir kuyu halkasıyla sıkıştırılmıştır kalbi) Ve sözlerine (Yani bir cep aynası alım-satımına belki) Ve bir gün birinin adres sormasına benzer Sorarken sorarken üzünçlü bir görüntüsüne Camcının cam kesmesine, dülgerin rende tutmasına Öyle bir cıgara yakımına, birinin gazoz açmasına Minibüslerine, gecekondularına Hasretine, yalanına benzerAnısı işsizliktirAcısı bilincidirBıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olanGülemiyorsun ya, gülmekBir halk gülüyorsa gülmektirNe kadar benziyoruz Türkiye'ye Ahmet Abi.Bir güzel kadeh tutuşun vardı eskidenDirseğin iskemleye dayalı-- Bir vakitler gökyüzüne dayalı, derdim ben --Cıgara paketinde yazılar resimlerResimler: cezaevleriResimler: özlemResimler: eskidenberiVe bir kaşın yukarı kalkıkSevmen aceleDostluğun çabukBakıyorum da simdiO kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.Ve zaman dediğimiz nedir ki Ahmet AbiBiz eskiden seninleİstasyonları dolaşırdık bir birO zamanlar Malatya kokardı istasyonlarNazilli kokardıVe yağmurdan ıslandıkça Edirne postasıKıl gibi ince İstanbul yağmurunun altındaEsmer bir kadın sevmiş gibi olurdun senKadının ütülü patiskalardan bir teniUpuzun boynuKirpikleriVe sana Ahmet Abiuzaktan uzaktan domates peynir keserdi sankiSofranı kurardıElini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardıCezaevlerine düşsen cıgaranı getirirdiÇocuklar doğururduVe o çocukların dünyayı düzeltecek ellerini işlerdi bir dantel gibiO çocuklar büyüyecekO çocuklar büyüyecekO çocuklar...Bilmezlikten gelme Ahmet AbiUmudu dürtUmutsuzluğu yatıştırDiyeceğim şu kiYok olan bir şeylere benzerdi o zaman trenlerOysa o kadar kullanışlı ki şimdiHayalsiz yaşıyoruz nerdeyseÇocuklar, kadınlar, erkeklerTrenler tıklım tıklımTrenler cepheye giden trenler gibiİşçilerAlmanya yolcusu işçilerKadınlarKimi yolcu, kimi gurbet bekçisiEllerinde bavullar, filelerKolonyalar, su şişeleri, paketlerOnlar ki, hepsiBir tutsak ağaç gibi yanlış yerlere büyüyenlerAh güzel Ahmet Abim benimGördün mü bakDağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlarVe dağılmış pazar yerlerine memleketGelmiyor içimden hüzünlenmek bileGelse deÖyle sürekli değilBir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzünO kadar çabukO kadar kısaİşte o kadar.Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye kanarDiş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanarMendilimde kan sesleri.Edip Cansever